Επειδη η μαγειρική είναι τρέλλα , χόμπυ κι όχι τέχνη ή αγγαρεία, σήμερα είχα την έμπνευση να σας γράψω για το ντζίντζερ !Έτσι για να μαθαίνουμε και κάτι τις παραπάνω για κάτι που χρησιμοποιούμε στην κουζίνα και για ό, τι οσφρίζεται και γαργαλάει τη μύτη μας !
Μπαχαρικό με μπόλικη και έντονη γεύση που ξεχωρίζει από την πρώτη σου κιόλας επαφή μαζί του !!! Προέρχεται από το φυτό Zingiber Officinale Roscoe, γνωστό και σαν Ζιντεμέλ στην Ασία, σαν Τζιντζιμπίρα και τζιντζερ στην Ευρώπη και την Αμερική.
Δεν παράγει καρπό αλλά πολλαπλασιάζεται με τη ρίζα του , που την απλώνει γύρω του με σχετική ευκολία!
Τα λουλούδια του φυτού τζ’ιντζερ αρχικά έχουν χρώμα πρασινωπό και μετά σιγά σιγά κοκκινίζουν.
Αν την τοποθετήσουμε σε μερος ξηρό διατηρείται φρέσκια για 2 ή 3 εβδομάδες και είναι εύγευστη φρέσκια αλλά αφού μπορούμε να την τρίψουμε και αν την συντηρήσουμε φυλαγμενη σε γυαλινο δοχείο σε μορφή σκόνης !
| Ρίζα τζίντζερ |
Προέλευση της η Ανατολή, από όπου “μετανάστευσε” στην Αμερική μαζί με τους Ισπανούς και έκτοτε καλλιεργείται στα νησιά της Καραϊβικής.
Γνωστή για τις αφροδισιακές της ιδιότητες, χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα και δε λείπει από την γιαπωνέζικη και την αραβική κουζίνα. Η γεύση της είναι χαρακτηριστική και κάπως καυτερή.
Νοστιμίζει όμως γλυκά τα επιδόρπια μας , τις σάλτσες στα εξωτικά φαγητά και τα κοκτέιλ ποτών.
Στην Τουρκία χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό του σαλεπιού ενώ στις αραβικες χωρες αρωματίζει απίθανα τα κρεατικά τους με τα ρύζια !
Επίσης λένε ότι η μαντάμ ντυ Μπαρρύ, χρησιμοποιούσε ένα μίγμα κρόκων αυγών και πιπερόριζας για να προκαλέσει στους εραστές της αλλά και στον ίδιο τον Λουδοβίκο τον ΙΕ΄ ανεξέλεγκτο πάθος!
Προσωπικά το χρησιμοποιώ μαζί με φρέσκο εστραγκόν και αρωματίζω τα μανιτάρια αφου τα σωτάρω με φρέσκο βουτυρο , τα σβύσω με άσπρο κρασί ( κατά προτίμηση καποιο ξηρό άσπρο ντόπιο ) . Ετσι απλά και νόστιμα . Αν δε τα μανιτάρια είναι και αποξηραμένες μορχέλες ακόμα καλύτερα!
Σας φιλώ !
ΥΓ . Τι νομίζατε;;; Eτσι θα σας άφηνα;;; 🙂
Gastroporn 